مقایسه تأثیر روش های سنجش کارایی مدیریت بر پایداری سود و جریانهای نقدی

هدف اصلی از انجام این تحقیق، مقایسه تأثیر سه معیار بهره¬وری فراگیر، سیستم نسبت¬یابی دوپان و نسبت Q توبین که از سه رویکرد به ¬ترتیب اقتصادی، مدیریت مالی و تلفیقی درسنجش میزان کارایی مدیریت شرکت¬ها ناشی می¬گردد، بر پایداری سود و جریان¬های نقدی، که از رویکرد حسابداری نشأت می¬گیرند، می¬باشد. جهت رسیدن به این هدف، تأثیر هریک از سه روش مدل بهره-وری فراگیر، سیستم نسبت¬یابی دوپان و نسبت Qتوبین در قالب دو مدل رگرسیونی طراحی شده برای این منظور مورد ارزیابی و آزمون قرار گرفته است. به¬عبارت دیگر، هدف از این تحقیق، پیدا کردن معیارهای جایگزین مناسب برای معیار پایداری سود و جریان¬های نقدی، در جهت سنجش میزان کارایی مدیریت است. جامعه آماری این تحقیق تعداد 55 شرکت پذیرفته ¬شده در بورس اوراق بهادار تهران بین سال¬های 1375 الی 1387بوده است. نتایج این تحقیق نشان می¬دهد که تأثیر مدل بهره¬وری فراگیر سومانث بر پایداری سود و جریان¬های نقدی شرکت از سیستم نسبت¬یابی دوپان و نسبتQ توبین بیشتر نیست و نمی¬تواند به ¬تنهایی به ¬عنوان یک روش جامع در سنجش کارایی مدیریت مورد استفاده قرار گیرد و بکارگیری هریک از این روش¬ها به ¬تنهایی منجر به تصمیمات متفاوتی خواهد شد.